Gelecek, hep bir sis perdesinin ardında, sürekli ertelenen bir umut olarak kalır; karakterler ise bu belirsizliğin içinde, kum taneleri gibi yavaşça dağılırlar.| Othon Cinema
Gündüzleri düşünüp geceleri ağlayan bir neslin esamesinin okunmadığı bir yıllar yığını içinde olmuşu anlatma görevi hal böyleyken bizlere kaldı. Bir gönül borcuydu bu görev her şeye rağmen… Ve orta…| Othon Cinema