Günümüz dijital kültüründe cinsel yaşam, mahremiyetten, gizden, ağırlığından ve sessizliğinden sıyrılarak, pedagojik bir gösterim rejiminin merkezine yerleştirilmiştir. Artık cinsellik de temsil edilen, düzenlenen, kategorize edilen ve performansa indirgenen bir olgudur. Bu dönüşüm, “cinsel sağlık eğitimi” tartışmaları aracılığıyla da işleyen, görünüşte tıbbi ve pedagojik ama özünde pornografik bir temsil stratejisinin ürünüdür. Cinsel yaşama...
