Ebû Hanîfe veya tam adıyla Ebû Hanîfe Numân bin Sâbit bin Zûtâ bin Mâh (Arapça: أبو حنيفة, d. 6 Eylül 699, Kufe - ö. 14 Haziran 767, Bağdat)[2] Sünnilikteki dört fıkıh mezhebinden birisi olan Hanefi mezhebinin kurucusu, fıkıh ve hadis bilgini. Asıl adı "Nu'man bin Sâbit" olup "İmâm-ı Â'zam" ünvanıyla da anılır.
