Dallgët e fundit I janë arratisur bregutNë njëmijë pikla Shpërbërë, grimcuarPas brigjeve fqinje S’janë zhdukurS’janë tharëDendur në kripëra Pa emraTë hidhta a pa shije EkzistojnëGulcojnëGjarpërojnëNën rreze të rejaNë drita të ndryshme ReflektojnëNjë copë tjetër diellPërvëlueshëmTë njëjtin diell…Ndoshta s’është vonë Jona Cenameri
