Onde me desvivo agora non ando co rastro xa, demasiada marusía pasada. Entanto alegre… moi leda! É certo! Desvívome igual en tanto triste sempre mudando a faciana. Vivo porque o preciso indo dun lagar a outro. Vivo porque presinto: Oliveira incansable. Agora, igual son ermo gustándome chover por min o maremoto terá fin pronto. Rifo […] The post ONDE ME DESVIVO AGORA appeared first on HUB Genera, Faenando futuro.