της Αγγελικής Ζαντέ ποίημα αφιερωμένο στην Μαρίτσα Τραυλού – Ήταν η ώρα έξι το απόγευμα που το κουφό ψάρι συνάντησε τον αναποφάσιστο βάτραχο. Το ψάρι χωρίς πόδια, χωρίς χέρια μόνο με πτερύγια, ανέπνεε με βράγχια άκουγε κι ας ήταν κουφό. Ο βάτραχος με στόμα γλυκό, κοινωνικό...
